TÜRK BORÇLAR KANUNA GÖRE BAĞLANMA PARASI, CAYMA PARASI VE CEZA KOŞULU
6098 sayılı TBK'nın 177 ile 182'nci maddeleri arasında bağlanma parası, cayma parası ve ceza koşulu düzenlenmiştir.
A. Bağlanma Parası;
Sözleşme yapılırken bir kimsenin vermiş olduğu bir miktar para, cayma parası olarak değil sözleşmenin yapıldığına kanıt olarak verilmiş sayılır. Aksine sözleşme veya yerel âdet olmadıkça, bağlanma parası esas alacaktan düşülür.
B. Cayma parası;
Cayma parası kararlaştırılmışsa, taraflardan her biri sözleşmeden caymaya yetkili sayılır; bu durumda parayı vermiş olan cayarsa verdiğini bırakır; almış olan cayarsa aldığının iki katını geri verir.
C. Ceza koşulu;
I. Alacaklının hakları
Ceza, borcun belirlenen zaman veya yerde ifa edilmemesi durumu için kararlaştırılmışsa alacaklı, hakkından açıkça feragat etmiş veya ifayı çekincesiz olarak kabul etmiş olmadıkça, asıl borçla birlikte cezanın ifasını da isteyebilir.
Borçlunun, kararlaştırılan cezayı ifa ederek sözleşmeyi, dönme veya fesih suretiyle sona erdirmeye yetkili olduğunu ispat etme hakkı saklıdır.
3. Kısmi ifanın yanması;
Ceza koşuluna ilişkin hükümler, dönme durumunda ifa edilmiş olan kısmın alacaklıya kalacağını öngören sözleşmelere de uygulanır. Taksitle satışa ilişkin hükümler saklıdır.
İş bu yayın TBK'nın bağlanma parası, cayma parası ve ceza koşulu ilişkin hükümleri özetlenerek meydana getirilmiştir.
AV. MİKAİL YAĞIZ
Yorum Yaz